Crebados pola guerra e polos fados rexeitados os xenerais dos dánaos pasando xa tantos anos : bastante sutil e artificiosa é a narración dun home evidentemente vencido, e que parecería non poder axudar nin a si mesmo, nin aos seus nin á súa patria, e a axuda do cal debeu parecer a Dido, temerosa de todo, imprescindible, axuda que non se puido converter nunha esperanza fundada, se Eneas primeiramente non exculpase a súa persoa cunha defensa xusta. Pera esta <defensa> toma como fundamento o tempo e a persoa, "a nós", di, "o que é causa de máis dor, non nos venceron <homes> valentes e esforzados na guerra". Para mostrar e probar isto mesmo máis rapidamente, engadiu un argumento a persona, como se dixo, e a tempore. A persona así: crebados pola guerra ; pois ninguén, a non ser o covarde, é crebado pola guerra, ninguén pola guerra é crebado a non ser pola valentía do que se lle opón. A tempore así: pasando xa tantos anos, porque en loita aberta durante moitísimos anos non puideron obter a vitoria. E polos fados rexeitados : "aínda que", di, "o imperio de Troia puido manterse en pé co consentemento dos fados, foron rexeitados pola nosa valentía os xenerais dos dánaos".
Ningún comentario:
Publicar un comentario