martes, 7 de xaneiro de 2014

Eneida 2.31-34

[Aen. 1.29-30. Estes dous versos non son comentados por Tiberio Claudio Donato]

pars stupet innuptae donum exitiale Mineruae
et molem mirantur equi ...

Unha parte fica abraiada perante o fatídico agasallo á non desposada Minerva e admiran a mole do cabalo : algúns estaban abraiados non soamente pola pericia da técnica senón tamén polo tamaño do aparello.

... primusque Thymoetes
duci intra muros hortatur et arce locari,
siue dolo seu iam Troiae sic fata ferebant.

E o primeiro Timoetes anima a que sexa levado dentro das murallas e a que sexa colocado na fortaleza, xa por connivencia co inimigo xa porque así o quería o destino de Troia : tralo desenlace dos feitos a proposta deste [de Timoetes] produciu dúbidas e, porque non houbera ningunha evidencia, considerouse que expuxera o seu parecer en parte con ánimo traidor en parte de modo inocente, traidor por isto, porque foi o primeiro que animou aos demais a que se levase o cabalo ao templo de Minerva, de modo inocente por isto, porque estaba claro que o poder de Troia desaparecera a causa dunha forza máis grande.

Ningún comentario:

Publicar un comentario