[De regno deiecto Romanorum]
Hucusque regnauerunt Romani apud Brittones quadringentis et nouem annis. Brittones autem deiecerunt regnum Romanorum, neque censum dederunt illis, neque reges eorum acceperunt ut regnarent super eos, neque Romani ausi sunt ut uenirent Brittanniam ad regnandum amplius, quia duces illorum Brittones occiderant.
Hucusque regnauerunt Romani apud Brittones quadringentis et nouem annis. Brittones autem deiecerunt regnum Romanorum, neque censum dederunt illis, neque reges eorum acceperunt ut regnarent super eos, neque Romani ausi sunt ut uenirent Brittanniam ad regnandum amplius, quia duces illorum Brittones occiderant.
Até este momento reinaron os romanos sobre os britóns durante catrocentos nove anos. Pero os britóns rexeitaron o mando dos romanos, e non lles pagaron tributo, nin aceptaron que os seus reis reinasen sobre eles, nin os romanos ousaron vir a Britania para reinaren por máis tempo, porque os britóns mataran aos seus xenerais.
- ut + subxuntivo con valor final : neque reges eorum acceperunt ut regnarent super eos
- ut + subxuntivo no canto de infinitivo : neque Romani ausi sunt ut uenirent Brittanniam. Entendo que se audeo acepta acusativo CD ou Infinitivo, a oración de ut no texto latino é un exemplo de ut completivo, non final.
- construción de xerundio final : ad regnandum amplius
- CCL aonde sen preposición con lugar maior : ut uenirent Brittanniam
- Exemplo abigüidade nominativo / acusativo : quia duces illorum Brittones occiderant. Soamente o contexto permite saber quen matara a quen.
Ningún comentario:
Publicar un comentario